Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Ερωτόκριτος και Αρετούσα





[ Η Αρετούσα ]

Στους περασμένους τους καιρούς, στην πόλη της Αθήνας,
ο Ηράκλης ήταν βασιλιάς ο ξακουστός ο ρήγας*,
και της κυράς του τ' όνομα το λέγανε Αρτέμη,
φρόνιμη ήταν κι όμορφη, μοσχομεγαλωμένη*.
Ευτυχισμένοι ζούσανε οι δυο τους μες στα πλούτη,
ένα μόνο τους έλειπε μες στη ζωή ετούτη,
κι από τη στεναχώρια τους κόντευαν να ποθάνουν:
που δεν μπορούσανε κι αυτοί ένα παιδί να κάνουν.
Τον ήλιο και τον ουρανό συχνά παρακαλούσαν
να τους χαρίσουν το παιδί που τόσο πεθυμούσαν.
Οι ευχές τους εισακούστηκαν και, μια καλήν ημέρα,
έφερε η βασίλισσα στον κόσμο θυγατέρα.
Όνομα ο ρήγας έδωσε στην κόρη: Αρετούσα,
για τα καλά της τα πολλά, τα πλούτη και τα λούσα.
Μεγάλωνε η Αρετή σαν δροσερό κλωνάρι
κι επλήθαινε στην ομορφιά, στη γνώση και στη χάρη.
Βιτσέντζος Κορνάρος

* ρήγας: βασιλιάς
* μοσχομεγαλωμένη: καλοαναθρεμμένη





Ερωτόκριτος

O ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ αναγνωρίζεται σαν κλασικό έργο της νέας ελληνικής λογοτεχνίας, σαν το ωραιότερο λυρικό αφηγηματικό ποίημα που γράφτηκε σε γλώσσα νεοελληνική.

Ο Ερωτόκριτος, το αριστούργημα της ώριμης Κρητικής λογοτεχνίας του 16ου και 17ου αιώνα, είναι θαυμαστός και μόνο για την αντοχή του στο χρόνο. Γράφτηκε πριν από τέσσερις αιώνες, στη Βενετοκρατούμενη Κρήτη  από τον Βιτσέντζου Κορνάρο και από τότε ακτινοβολεί. 















Τ” άκουσες Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα;

ο Κύρης σου μ” εξόρισε σ” τση ξενιτιάς τη στράτα.

Τέσσερεις μέρες μοναχά μου “δωσε κι ανιμένω,

ύστερα να ξενιτευτώ, πολύ μακριά να πηαίνω.

Και πώς να σ” αποχωριστώ και πώς να σου μακρύνω

και πώς να ζήσω δίχως σου τον ξωρισμόν εκείνο;





 Γιάννης Χαρούλης.

Mιχάλης Tζουγανάκης.



77 καλλιτέχνες, 40 διαφορετικά σημεία της Αττικής και ένα αριστούργημα της ελληνικής λογοτεχνίας, συνθέτουν τον καμβά της δράσης και της δημιουργίας του «εναλλακτικού» video «Παίζουμε Οικολογικά -- Ζούμε Λογικά -- Ενεργούμε Ομαδικά»



Δεν υπάρχουν σχόλια: